Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014





















Συρανό Ντε Μπερζεράκ


Στις 17 Οκτωβρίου το Pantheon Theater εγκαινίασε την πρώτη περίοδο της θεατρικής του λειτουργίας, με την μοναδική παράσταση, 

Συρανό Ντε Μπερζεράκ.











Τι θα χρειαστούμε...
250 γρ. λαζάνια (γύρω στα 8-10 κομμάτια)
500 γρ. κιμά μοσχαρίσιο
1/4 φλ. ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 φλ. σάλτσα ντομάτας
1 φλ. κονκασέ ή 1 ώριμη ντομάτα κομμένη σε κύβους
1 φλ. κεφαλοτύρι
Αλάτι και πιπέρι


Σ΄ένα μεγάλο τηγάνι βάζουμε το ελαιόλαδο, το κρεμμύδι, το σκόρδο και τον κιμά, όλα μαζί. Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να καβουρντιστεί ο κιμάς.

Σπάμε τα λαζάνια και τα ρίχνουμε από πάνω.

Προσθέτουμε την σάλτσα, το κονκασέ, αλάτι και πιπέρι.

Ρίχνουμε 2 ποτήρια νερό και ανακατεύουμε καλά. Κλείνουμε το καπάκι και μαγειρεύουμε σε μέτρια θερμοκρασία μέχρι να φύγει το ζουμί. Τα δύο ποτήρια νερό έρχονται ακριβώς έτσι ώστε να βράσουν τα λαζάνια όσο πρέπει. Ούτε να είναι σκληρά, ούτε να λιώσουν. Παρ΄όλα αυτά την πρώτη φορά να έχετε το νου σας γιατί παίζει ρόλο και η θερμοκρασία. Ίσως χρειαστεί λίγο ακόμα νεράκι.

Μόλις ρουφήξει το ζουμάκι, κατεβάζουμε το τηγάνι και καλύπτουμε την επιφάνεια με το τριμμένο κεφαλοτύρι. Κλείνουμε για δυο λεπτά το καπάκι μέχρι να λιώσει το τυρί.

έτοιμο!!!

Και επειδή τα Χριστούγεννα δεν είναι και πολύ μακριά....'Ενα μπουκάλι λικέρ, δυο μαρμελάδες (ή γλυκά κουταλιού) και ένα σακουλάκι με αρωματικά μπισκότα κανέλας (ή κουραμπιέδες) σε ένα όμορφο καλαθάκι, η πρόταση του Taste & Beauty για δωράκι! Χαρίστε το σ' αυτούς που αγαπάτε ή στον εαυτό σας


Τα λεμόνια αυτόν το μήνα έχουν την τιμητική τους! Φτιάξαμε λοιπόν γλυκάκι λεμόνι και τι άλλο... φανταστικό Limoncello!!!


Νέα μαρμελάδα που θα σας καταπλήξει... με γεύση που θα σας αφήσει άφωνους! Μανταρίνι-σοκολάτα!!!

Εκδηλώσεις





Aλλέγκρα - Μίμης Ανδρουλάκης

Σ' αυτή την ιστορία -με τίτλο το βενετσιάνικο όνομα της υποτίθεται νεκρής "νόθας" κόρης του Μπάιρον- θα μιλήσει το "αίμα". Η Αλλέγκρα υφαίνει το νήμα της μοίρας δύο απομακρυσμένων γενεών στο στημόνι μιας ιστορίας του καιρού μας, της μυστικής κίνησης Byron’s Blacks (οι Μαύροι του Μπάιρον). Δύο γενεών που τις χωρίζουν διακόσια χρόνια, αλλά τις ενώνει το "αίμα" στην απόκρυφη Φιλική Εταιρεία του νέου ρομαντισμού και φιλελληνισμού της εποχής μας.
Εμπνευστής της ο Άνθρωπος με τα Μαύρα, ένας διάσημος της επιστήμης που τον μεταμόρφωσε το άγγιγμα της ιστορίας και το ξάφνιασμα της γενεαλογίας ωρίμασε μέσα του κάτι ακραίο μα θαυμαστό.

Οι αναγνώστες, όπως και οι απόγονοι των εθελοντών φιλελλήνων της επανάστασης του 1821, θα μοιραστούν στιγμές-σοκ με τις: Αλλέγκρα, Ντανιέλα, Ζέλα, Άλισον, Σιμόν, Άντι, Εσμέ, Άννα, Ολίβια, Έμμα, Μπιάνκα, Αλτάνα, Τζούλια...


ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ


Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος μήνας και τελευταίος του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη December, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό decem (δέκα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος κατά σειρά μήνας.
Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Δεκέμβριος μετακινήθηκε στη δωδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία, παρότι τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τη μετονομάσει σε Αμαζόνιο, προς τιμήν της σύζυγό του Βρουτίας, που ήταν όμορφη σαν Αμαζόνα.
Στην αρχαία Αθήνα ο Δεκέμβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ποσειδεώνα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα. Στο λαϊκό καλεντάρι ο Δεκέμβριος ονομάζεται Ασπρομηνάς και Χιονιάς για το πυκνό του χιόνι.
Οι Ρωμαίοι είχαν δύο σημαντικές γιορτές τον Δεκέμβριο:
Τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Σατούρνους (ο Κρόνος των Ελλήνων), ήταν γιορτή χαράς και ξενιασιάς, όπου εκτός από τις καθιερωμένες θυσίες, κυρίαρχη θέση είχαν η ανταλλαγή δώρων και τα τυχερά παιγνίδια. Διαρκούσαν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου.
Ακολουθούσαν στις 25 Δεκεμβρίου τα Βρουμάλια, γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, όπου τιμούσαν τον Ήλιο, που ως θεότητα του φωτός ταυτιζόταν με τον Μίθρα των Περσών. Και στις δύο γιορτές θυσίαζαν χοίρους, τους οποίους στη συνέχεια κατανάλωναν.
Οι παγανιστικές αυτές γιορτές ήταν αρκετά δημοφιλείς και επέζησαν έως το 12ο αιώνα, παρά τις απαγορεύσεις, κληροδοτώντας σε μας τις δοξασίες και τους θρύλους για τους καλικάντζαρους και τα άλλα δαιμόνια. Η Χριστιανική Εκκλησία προσπάθησε να επωφεληθεί από τη δημοφιλία των δύο αυτών εορτών και να τις καταπολεμήσει ως ειδωλολατρικές, τοποθετώντας ταΧριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μία θεωρία. Η άλλη θεωρία στηρίζεται σε ημερολογιακούς υπολογισμούς για να απαντήσει στο ερώτημα πώς επιλέχθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων.
Εκτός από τα Χριστούγεννα, που κυριαρχούν τον Δεκέμβριο, με τα θρησκευτικά και κοσμικά τους συμφραζόμενα, ξεχωριστή θέση έχουν από θρησκευτικής πλευράς και τα λεγόμεναΝικολοβάρβαρα, που περιλαμβάνουν τις εορτές της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου), Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου).